Χάρτες

Θα το ομολογήσω εξ αρχής. Είμαι ευνοϊκά προκατειλημμένος όσον αφορά σ’ αυτό το βιβλίο. Βλέπετε ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης είναι ένας του συναφιού μας. Εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια και συνεργάτης σε δημόσια βιβλιοθήκη.
Το βιβλίο όμως δεν είχε καμιά ανάγκη ευνοϊκής μεταχείρισης. Εκπλήσσει αμέσως η τόσο ιδιαίτερη γραφή του συγγραφέα.

«Θυσίασε φοβερές ιδέες που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε μυθιστορήματα. Για να τις αποτυπώσει περιληπτικά, αφαιρετικά, ακαριαία, σε 70 (!) μίνι ιστορίες των τριών σελίδων.» Έτσι αρχίζει η Μικέλα Χαρτουλάρη (mxart@dolnet.gr) τη βιβλιοκριτική της στα ΝΕΑ στις 13 Οκτωβρίου 2007.
Και έχει απόλυτο δίκιο. Είναι όντως αξιοπρόσεκτο πόσες λεπτομερείς φωτογραφίες της αλλοπρόσαλλης σημερινής κοινωνίας μας έχει τραβήξει ο συγγραφέας στη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο «Χάρτες». Κάθε μια τους ενδιαφέρουσα, διαφορετική, συγκλονιστική, βαθιά ανθρώπινη.

Με τόλμη ασχολείται με τα «παρτάλια», τους ξεπεσμένους ανθρώπους, τους περιθωριακούς, τους κατάδικους, πόρνες, ομοφυλόφιλους , τραβεστί, παράνομους μετανάστες, φρικιά, απογοητευμένους, σακάτηδες, βαριά άρρωστους, γενικά όλους αυτούς που συνήθως λυπούμαστε, κατακρίνουμε και υποτιμούμε, μόνο που αυτός μας τους παρουσιάζει από άλλη οπτική γωνία: ανθρώπους σαν κι εμάς. Στα προβλήματά τους βλέπουμε κομμάτια από το ίδιο μας τον εαυτό και σιγά σιγά καταλαβαίνουμε πόσο κοινά έχουμε μαζί τους.

Ειλικρινά είχα καιρό να διαβάσω τόσο ωραία γλώσσα μοντέρνου Έλληνα συγγραφέα. Και κυρίως ζωντανή, ξεκάθαρη, χωρίς περιττά φτιασίδια.

Η συλλογή αυτή των 70 διηγημάτων χωρίζεται σε τέσσερα μέρη:
α) επαρχίες και χωριά
β) πόλεις και συνοικίες
γ) ξενιτιές κι ερημιές
δ) ουτοπίες-δυστοπίες

Ξεχώρισα:
τη «Μισή γυναίκα», το διήγημα υπ’ αρ. 30, ένα σκληρό διήγημα, σωστή γροθιά στο στομάχι, για τα γυρίσματα της μοίρας, τις φοβερές ατυχίες που κρύβονται στο επόμενο στενό, ένας θηλυκός ήρωας τόσο αγέρωχος , παλικαρίσιος

τους «Αέρηδες», το διήγημα υπ’ αρ. 40, για τη δύναμη του έρωτα, έντονα «Παπαδιαμαντικό», χωρίς αίσιο τέλος, κόβεται απότομα, όπως συμβαίνει στην πραγματική ζωή

«Περιμένοντας τη νύφη μου», το διήγημα υπ’ αρ. 48, για τις κρυφές σκέψεις των γυναικών μπροστά στον καθρέφτη όταν τους πήραν πια τα χρόνια

τη «Σκορπισμένη βιβλιοθήκη» , το διήγημα υπ’ αρ. 61, για τη δύναμη των βιβλίων σαν κομμάτι του εαυτού μας

Θα σας συγκινήσουν όλα.
Μην τυχόν και χάσετε το βιβλίο αυτό!

ο ιστότοπος του συγγραφέα
http://www.serrelib.gr/grigoriadis/

το βιβλιοφαγικό του ιστολόγιο
http://teogrigoriadis.blogspot.com/

Διάβασα τη δεύτερη ανατύπωση του βιβλίου
Θεόδωρος Γρηγοριάδης (2007) Χάρτες. Αθήνα: Πατάκης

ετικέτες
ανθρώπινα πάθη, ασθένεια, βόρεια Ελλάδα, ελληνικό διήγημα, έρωτας, καθημερινότητα, κρυφές επιθυμίες, μοίρα, περιθώριο,