Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009

The Curious Case of Benjamin Button



Επ΄ ευκαιρία της προβολής αυτές τις μέρες της ταινίας
«Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΕΝΤΖΑΜΙΝ ΜΠΑΤΟΝ» του Ντέιβιντ Φίντσερ, διάβασα το ομώνυμο διήγημα του Francis Scott Key Fitzgerald, στο οποίο βασίστηκε η ταινία,
«The Curious Case of Benjamin Button»

που είχε εκδοθεί το 1921 στο περιοδικό Collier's Weekly
και αργότερα περιλήφθηκε στη συλλογή Tales of the Jazz Age.


Όταν ο Ρότζερ Μπάτον φτάνει στην ιδιωτική κλινική για να δει το νεογέννητο γιο του, αντιλαμβάνεται πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά.
Ο γιατρός αποφεύγει τη συζήτηση, οι νοσοκόμες είναι τρομαγμένες κι αυτό που αντικρίζει όταν φτάνει στην κούνια του μωρού του τον αφήνει άναυδο.
Αυτό που του παρουσιάζουν για παιδί του είναι μια «περίεργη ανωμαλία», ένα ον που μοιάζει τουλάχιστον 70 χρονών με λιγοστά άσπρα μαλλιά μακριά γενειάδα και κουρασμένα μάτια γεμάτα απορία.
Κι όμως είναι ο νεογέννητος γιος του!
Δεν τον ονόμασε Μαθουσάλα, όπως αρχικά μέσα στα νεύρα του σκόπευε, αλλά Βενιαμίν. Βενιαμίν Μπάτον.

Ο Βενιαμίν ήταν μια αλλόκοτη παραδοξότητα.
Όσο περνούσε ο καιρός… έμοιαζε όλο και πιο νέος.
Στην ηλικία των είκοσι ετών κι ενώ φαινόταν πενηντάρης, αρραβωνιάστηκε την καλλονή Χίλντεγκαρντ Μόνκριφ, την κόρη του στρατηγού Μόνκριφ. Ο στρατηγός βέβαια απείλησε πως θα αυτοκτονούσε αν η κόρη του παντρευόταν τελικά αυτό το εκτόπλασμα, για το οποίο οι εφημερίδες έγραφαν τόσα κουτσομπολιά. Πως είχε κέρατα κρυμμένα στα μαλλιά του, πως ήταν κάποιος εγκληματίας που επέστρεψε μετά την εκπλήρωση της ποινής του σπίτι… πως…πως…
Παρ΄ όλα αυτά ο Βενιαμίν πετυχαίνει πολλά στη ζωή του. Δεν παντρεύεται απλώς την καλλονή, παρά τη θέληση του πατέρα της, αλλά επίσης τα καταφέρνει μια χαρά ως επιχειρηματίας, συμμετέχει εθελοντικά στον Αμερικανο-Ισπανικό πόλεμο του 1898, όπου λόγω ανδραγαθιών φτάνει στ βαθμό του αντισυνταγματάρχη, και παίρνει και πτυχίο από το Χάρβαρντ.

Η φυσιολογική του αυτή ανωμαλία, να μικραίνει συνεχώς αντί να γερνάει, έχει όμως τραγικές συνέπειες…

Το διήγημα διατίθεται δωρεάν στα αγγλικά στο διαδίκτυο από πολλούς ιστότοπους


Για το διήγημα
http://en.wikisource.org/wiki/The_Curious_Case_of_Benjamin_Button
http://ebooks.adelaide.edu.au/f/fitzgerald/f_scott/jazz/

για ολόκληρη τη συλλογή διηγημάτων Tales of the Jazz Age του Fitzgerald
http://www.gutenberg.org/etext/6695

για το ακουστικό βιβλίο (audio book)
http://www.thoughtaudio.com/titlelist/TA0006-Button/index.html

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ



Μια συλλογή μελετημάτων του Κερκυραίου ποιητή Σωτήρη Τριβιζά που είχαν δημοσιευτεί από το 1984-1998 σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες. Ασχολείται με τον Σεφέρη, Ρίτσο, Λαπαθιώτη, και Κάλβο, αλλά και με γενικότερα θέματα όπως τη σιωπηλή ανάγνωση, τη μείωση τα ποιητικής παραγωγής στην Ελλάδα και την άνθηση της φτηνής πεζογραφίας.
Υπέροχα τα άρθρα «Υπέρ ποιήσεως γνήσια φωνή», «Η τέχνη της ανάγνωσης» και «Η σιωπή του Κάλβου».
Μόνον για ντελικάτους αναγνώστες που είναι σε θέση να εκτιμήσουν το «αισθητικό ιδεώδες», που θεωρούν την ανάγνωση «μαγική πράξη» και τολμούν να νιώσουν την εμπειρία της «απελευθερωτικής της δύναμης».


Σωτήρης Τριβιζάς (2000) Το Πνεύμα του Λόγου. Αθήνα: Καστανιώτης

(Στις σχολικές βιβλιοθήκες διαθέτουμε μόλις ένα έργο του. Την τέταρτη ποιητική του συλλογή, "Βίος ασωμάτων και άλλα ποιήματα" που εκδόθηκε το 1991 από τις εκδόσεις Νεφέλη. ΕΠ ΤΡΙ)

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Η ΜΑΣΙΓΚΑ ΤΩΝ ΠΑΞΩΝ.



Με ιδιαίτερη συγκίνηση διάβασα το βιβλίο αυτό της Ε. Αποστολοπούλου-Μιχαηλίδου, τη βιογραφία δηλαδή της Μάσιγκας, της περίφημης γιατρίνας των Παξών από το 1924 έως το 1968.
Ιστορίες γι΄αυτήν είχα ακούσει από τη γιαγιά μου, τη Βάγγιω, που πάντα τη μνημόνευε όσο ζούσε, για τη βοήθεια που προσέφερε στους κατοίκους , ιδίως το διάστημα 1926-1956, που ήταν η μοναδική γιατρός στο νησί! Και με τι μέσα μάλιστα... το ξύλινο στηθοσκόπιό της, τις ¨κουτάλες¨ για να ξεγεννάει και τα λιγοστά φάρμακα του υποτυπώδους φαρμακείου που υπήρχε. Για χρηματική απολαβή, φυσικά, ίσχυε τότε το σύστημα της κοντότας. Ανάλογα με τη οικογενειακή της κατάσταση κάθε οικογένεια έδινε στη Μάσιγκα ετησίως δύο, μία, ή μισή ξέστα λάδι. Συχνά από τους φτωχούς δεν έπαιρνε καμιά απολύτως αμοιβή.
Μια φορά, καθώς πήγαινε η γιαγιά μου τις δύο μικρές κόρες της στο σχολείο, συνάντησαν στο δρόμο τη Μάσιγκα πάνω στο μεταφορικό της μέσον, το γάιδαρο ¨Κανάρη¨! Μόλις τις είδε, έβαλε κατσάδα στη γιαγιά μου λέγοντάς της ¨Μωρή Βάγγιω, πήγαινε να πάρεις πίσω την κοντότα, γιατί θα πρηστείς και θα μείνουν τα παιδιά μόνα τους¨. Η γιατρός ήξερε βέβαια την οικονομική κατάσταση της χήρας και δεν ήθελε καθόλου αμοιβή για τις υπηρεσίες της. Δεν είναι η μοναδική ιστορία. Όσους γέρους Παξινούς συνάντησα, πάντα είχαν κάποια ιστορία να διηγηθούν για τις αγαθοεργίες της Μάσιγκας, αλλά και για το πόσο καλή γιατρός ήταν.
Το πώς βέβαια αποφάσισε μια ταλαντούχος γιατρός, με μετεκπαίδευση στον Ευαγγελισμό και σε νοσοκομείο της Βιέννης και καλές προοπτικές για σπουδαία καριέρα στην πρωτεύουσα, να δεχτεί να αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή της ασκώντας ιατρική σε απομονωμένο νησί εξηγείται μόνο από το γεγονός ότι είχε πάρει την απόφαση να παίξει το ρόλο της " ιατρού μοναχής". Και αυτό, όχι από κάποια θρησκευτική μονομανία. Γι΄ αυτή το λειτούργημα του γιατρού σήμαινε πως απαρνιόταν οικογένεια ή πλούτη και μόνο της μέλημα ήταν η φροντίδα των ασθενών της.
Φαίνεται είχε κολλήσει το μικρόβιο από τη θείο της, γιατρό του νησιού μέχρι το 1926, Αναστάση Μητσιάλη (Ντάτσολο), ο οποίος επίσης δεν έκανε οικογένεια.

Ε. Αποστολοπουλου-Μιχαηλίδου (2008) Η Μάσιγκα των Παξών. Η γιατρός Μαρία Μητσιάλη 1895-1981. Αθήνα

Η συγγραφέας, που έστησε το παιδιατρικό τμήμα στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας, έχει γράψει δύο ακόμη βιβλία:

(2003) Τα πρώτα χρόνια της Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου της Κέρκυρας 1970-1990. Αθήνα: Λύχνος

(2006) Η φροντίδα των παιδιών της Κέρκυρας τον 20 αιώνα 1901-2000.
Αθήνα


Σημειώσεις:
κοντότα = μίσθωση του γιατρού (εφάπαξ αμοιβή του κατ΄έτος)
ξέστα = 16 κιλά

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

iWoz



Αγόρασα το βιβλίο γιατί ήταν αδύνατο να αντισταθώ στην αυτοβιογραφία του Steve Wozniak, του δημιουργού του Apple I και II και συνιδρυτή της εταιρίας Apple Computer. Παρ΄ ότι εκείνη την ημέρα είχα ορκιστεί στον εαυτό μου να μην αγοράσει βιβλίο που θα ξεπερνούσε τα 10 ευρώ, παρέβην εντελώς αυτή την υπόσχεσή μου μόλις διάβασα τις πρώτες σελίδες του βιβλίου στο σαλονάκι του βιβλιοπωλείου.
Ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα. Μια εκ βαθέων αυτοβιογραφική εξομολόγηση από έναν άνθρωπο που καταλάβαινες πως ήταν ειλικρινής και θα παρουσίαζε τα γεγονότα ακριβώς όπως διαδραματίστηκαν.
Και ποια γεγονότα!
Εδώ, ούτε λίγο ούτε πολύ, πρόκειται για το πιο κοσμοϊστορικό γεγονός του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα. Τη δημιουργία του πρώτου ηλεκτρονικού υπολογιστή που τον έβγαζες από το κουτί και μπορούσες να χρησιμοποιήσεις αμέσως χωρίς να είσαι ο μανιώδης, βαρεμένος «κομπιουτεράκιας».
Ο Steve Wozniak μας περιγράφει τη ζωή του από τα πρώτα παιδικά του χρόνια, όταν η πατέρας του (μηχανικός κι αυτός) τον μύησε στα μυστικά της ηλεκτρονικής.
Όμως ο Wozniak φαίνεται πως διέθετε ήδη το «κατάλληλο γονίδιο».
Αργότερα είχε την τύχη να έχει δασκάλα στο δημοτικό την δεσπoινίδα Skrak που επικροτούσε πάντα την ιδιαίτερη κλίση του στα μαθηματικά και τις επιστήμες, και αργότερα στο λύκειο Homestead High School τον κύριο McCollum, που του δίδαξε το μάθημα της ηλεκτρολογίας.
H μανία του ήταν να διαβάζει τις τεχνικές οδηγίες διαφόρων ηλεκτρικών συσκευών και να τις επανασχεδιάζει με το δικό του τρόπο, βελτιώνοντάς τες μετατρέποντάς τες πιο λειτουργικές και πιο απλές για τον τελικό χρήστη.
Η δεύτερη τρέλα του ήταν να σκαρώνει φάρσες, όπως η συσκευή του για να κάνεις δωρεάν υπεραστικά τηλεφωνήματα.
Ο Wozniak παρακολούθησε πανεπιστήμιο ένα έτος στο University of Colorado, ένα έτος στο De Anza Community College και ένα έτος στο Caltech. Κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές του πολλά χρόνια αργότερα, όταν πια πολύ πλούσιος, παραιτήθηκε από την Apple και τελείωσε το τέταρτο έτος των σπουδών του στο πανεπιστήμιο University of California at Berkeley, όπου γράφτηκε χρησιμοποιώντας ψεύτικο όνομα!
Ήταν όμως πάντοτε ένας πανέξυπνος και ιδιαίτερα ευρηματικός ηλεκτρολόγος μηχανικός.
Ο Apple II ήταν ο πρώτος υπολογιστής που είχε έγχρωμη οθόνη, οδηγό για δισκέτα, αρκετή μνήμη για να τρέξει μεγάλη ποικιλία προγραμμάτων, και αρκετά χαμηλή τιμή για να αγοραστεί από το μέσο καταναλωτή. Ας μην ξεχνάμε πως ήταν ο πρώτος υπολογιστής που έφτασε να πουλήσει ένα εκατομμύριο μηχανήματα! Και ήταν εξ ολοκλήρου σχεδιασμένος από τον Steve Wozniak.
Όμως ο Wozniak δεν ήθελε ποτέ να διοικήσει εταιρίες (σχεδόν με το ζόρι δέχτηκε να παραιτηθεί από την Hewlett Packard για να συμμετάσχει στη δημιουργία της Apple Computer) και το 1985 άφησε την Apple για να ξεκινήσει μια νέα επιχείρηση που θα έφτιαχνε τηλεχειριστήρια!
Εξ άλλου όπως το λέει ο ίδιος: «Η μεγάλη μου χαρά στη ζωή είναι να ξεκινάω μικρές εταιρίες με μικρές ομάδες φίλων. Να επινοώ νέες ιδέες και να προσπαθώ να τις υλοποιήσω.»
Ως συγγραφέας δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα (γι΄ αυτό το βιβλίο το έγραψε με τη βοήθεια της Gina Smith), αλλά τι σημασία έχει αυτό, όταν πρόκειται για το μηχανικό που άλλαξε τα πάντα στο τοπίο των ηλεκτρονικών υπολγιστών;
Το βιβλίο είναι «εκ των ων ουκ άνευ» για όσους ενδιαφέρονται για υπολογιστές και πραγματικός θησαυρός για όποια-ο σκέφτεται να ακολουθήσει το επάγγελμα του μηχανικού.

Διάβασα τη χαρτόδετη αγγλική έκδοση του βιβλίου
Steve Wozniak with Gina Smith (2007) iWoz. London: Headline Publishing Group
ISBN 978-0-7553-1553-4

τιμή 7,99 λίρες, ή 11,70 ευρώ στο βιβλιοπωλείο Public της Πλατείας Συντάγματος
(Το βιβλίο κυκλοφόρησε πρώτη φορά στις ΗΠΑ, το 2006, από τον εκδοτικό οίκο W. W. Norton & Company)

Σημειώσεις:
σύντομη συνένετευξη (8 λεπτών) του Steve Wozniak για το αυτοβιογραφικό του βιβλίο
http://www.youtube.com/watch?v=kWQhB4Zavk8
προσωπικός ιστότοπος του Steve Wozniak
http://www.iwoz.org/

Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

Outliers





Ο διάσημος Καναδός ιστορικός και αρθρογράφος του περιοδικού New Yorker, Malcolm Gladwell, προσπαθεί με το τρίτο του πετυχημένο βιβλίο να απαντήσει στο ερώτημα “Γιατί μερικοί άνθρωποι πετυχαίνουν πολύ περισσότερο από τους άλλους”.

Συγγράφει λοιπόν μια εμπεριστατωμένη κοινωνική ιστορία της επιτυχίας.
Σ΄ αυτήν παρελαύνουν προσωπικότητες όπως ο πρωτεργάτης του UNIX BSD, της JAVA και της εταιρίας Sun Microsystems, Bill Joy, o ιδρυτής της Microsoft, Bill Gates, το πιο γνωστό συγκρότημα ποπ μουσικής του εικοστού αιώνα. οι Beatles, ο ιθύνων νους του προγράμματος της ατομικής βόμβας Oppenheimer, ο νεοϋορκέζος μεγαλοδικηγόρος Joe Flom, αλλά και άλλα, λιγότερο γνωστά άτομα, όπως ο “εξυπνότερος άνθρωπος της Αμερικής” Chris Langan, ή στο τελευταίο κεφάλαιο η τζαμαϊκανή Joyce, η ίδια η μητέρα του συγγραφέα.
Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Άλλος σε μεγάλο κι άλλος σε μικρότερο βαθμό κατάφεραν να ξεχωρίσουν από τους ομοίους τους και να πετύχουν εξαιρετικά πράγματα.
Σύμφωνα με το συγγραφέα (σ. 285). Όλοι αυτοί οι επιφανείς δικηγόροι, οι μαθηματικές ευφυΐες, οι πολυεκατομμυριούχοι της πληροφορικής φαίνεται, στην αρχή, πως δεν έχουν σχέση με το συνηθισμένο κόσμο που ζούμε όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί. Και όμως. Είναι όλοι τους προϊόντα μιας συγκεκριμένης ιστορικής εποχής, μιας κοινωνίας, συγκεκριμένων ευκαιριών και κάποιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Η επιτυχία τους δεν είναι ανεξήγητη ή μυστηριώδης. Βασίζεται σε
ένα πλέγμα πλεονεκτημάτων και κληρονομιών. Μερικές απ' αυτές τις κέρδισαν λόγω της προσπάθειας που κατέβαλαν, άλλες γιατί απλώς ήσαν τυχεροί. Τελικά όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι στατιστικά παράδοξα, όπως στην αρχή νομίζουμε. Και η εξήγηση βρίσκεται γύρω τους: στην οικογένειά τους, τον τόπο γέννησής τους, στην κοινωνία που μεγάλωσαν και την εποχή τους.

Το βιβλίο “καταπίνεται μέσα σε λίγες ώρες. Είναι τόσο πειστικό, γεμάτο ξεκάθαρους συλλογισμούς και άπειρα ολοζώντανα παραδείγματα, που αποκλείεται να το αφήσετε πριν φτάσετε στην τελευταία του γραμμή.
Δικαίως ο κριτικός του περιοδικού ΤΙΜΕ έγραψε πως είναι “βασιλικά διασκεδαστικό”.


Malcolm Gladwell (2008). Outliers. The story of success. New York: Little, Brown and Company. Hachette Book Group