Τετάρτη 25 Ιουνίου 2008

μ. Χ.



Ιδού μερικά αποσπάσματα από βιβλιοκριτικές σε ιστότοπους και ιστολόγια που με παρακίνησαν να διαβάσω το βιβλίο:
«επίθεση στο πιο ιερό ταμπού του Ελληνισμού»
«επίθεση στα ιερά και όσια»
«λογοτεχνική ομοβροντία από τον Βασίλη Αλεξάκη με πρώτο στόχο την Εκκλησία»
«συστηματικός διασυρμό; του ελληνισμού και της αρχαίας σκέψης από την Εκκλησία»
«Από συγγραφείς με τα εύσημα του Αλεξάκη, περιμένει κανείς καλύτερα πράγματα.»
«Πολύ απλοϊκά γραμμένο γι αυτό και ευκολοδιάβαστο. Aδιάφορη η πλοκή και αναμενόμενη, ελάχιστες οι πληροφορίες για το Άγιο 'Ορος και λίγο πολύ όλες γνωστές.το ζήτημα του μοναχικού βίου»
«κινηματογραφικά μονταρισμένες περιγραφές»
«δεν υπάρχει συνέχεια του ελληνισμού στο Βυζάντιο»
http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=3191
http://www.critics.gr/Product/m-x-aleksakis-vasilis/Show.aspx
http://www.protoporia.gr/protoporia/product.asp?sku=300315
http://www.lifo.gr/content/x21/111.html
http://karizoni.blogspot.com/2008/01/blog-post_18.html
http://www.perizitito.gr/product.php?productid=141740
http://anagnosi.blogspot.com/2008/02/226.html
http://alicecafe.gr/wiki/286/2379
http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=3191

Η δική μου γνώμη για το μυθιστόρημα;
Ο Αλεξάκης έχει το χάρισμα μιας πολύ ιδιόρρυθμης γραφής. Απλός δημοσιογραφικός λόγος που ρέει αβίαστα, μας τριγυρνάει σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, Αθήνα, Τήνο, Άγιο ΄Ορος, φωτογραφίζοντας παράλληλα άσχετες σκηνές, καθώς η διήγησή του διακόπτεται από όνειρα, φαντασιώσεις, παιδικές αναμνήσεις, εκμυστερεύσεις, σκόρπιες σκέψεις, συζητήσεις με τον νεκρό αδελφό του, που τελικά όμως δένουν με την πλοκή του έργου.
Και η ιστορία; Ο αφηγητής είναι ένας μεταπτυχιακός φοιτητής ιστορίας που αναλαμβάνει να ταξιδέψει στη μοναστική πολιτεία του Άθω με διττό σκοπό: να ερευνήσει για κατάλοιπα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού που κρύβονται εκεί και ταυτόχρονα να προσπαθήσει να βρει τον αδελφό της ζάπλουτης σπιτονικοκυράς του που είχε «εξαφανιστεί» εκεί εδώ και δεκαετίες αφ’ ότου έλαβε το σχήμα του μοναχού. Ταυτόχρονα βέβαια ανακαλύπτει σημεία και τέρατα για τον κόσμο που κρύβεται πίσω απ΄ τις πόρτες των μοναστηριών και συναντιέται με ένα σωρό ετερόκλητα άτομα: ορθολογιστές καθηγητές πανεπιστημίου, επίμονους αρχαιολόγους ερευνητές, συντηρητικούς θρησκευόμενους, καλοκάγαθους και μη μοναχούς.
Το «ρούφηξα» σε δύο απογεύματα. Δεν υπάρχει περίπτωση να το βρείτε βαρετό, εκτός και αν νομίσετε πως πρόκειται για κάποιο ιστορικό μυθιστόρημα, ή πως θα διαβάσετε φοβερές αποκαλύψεις περί μοναχών.
Το θέμα του δεν νομίζω πως είναι καθόλου ιστορικό. Περισσότερο τον ενδιαφέρουν θέματα όπως οι ανθρώπινες σχέσεις, ο μυστικισμός και η ταυτότητά μας ως νεοέλληνες.

Το βιβλίο κέρδισε το Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας το 2007 και στην Ελλάδα βρισκόταν για πολύν καιρό στις λίστες των ευπώλητων.

Θέματα, ετικέτες, λέξεις κλειδιά:
άβατον, Άγιο Όρος, Ακάθιστος Ύμνος, αναστενάρηδες, αρχαία ελληνική θρησκεία, Βυζάντιο, επικράτηση του Χριστιανισμού, θρησκευτικός φανατισμός, μοναχισμός, ορθόδοξη παράδοση, ορθολογισμός, Παναγία, Προσωκρατικοί, πυροβασία, φοιτητικές καταλήψεις

Δεν υπάρχουν σχόλια: